” The Ballad of Narayama ” เป็นภาพยนตร์ญี่ปุ่นที่มีความงดงามและความวิจิตรงดงามที่บอกเล่าเรื่องราวของความโหดร้ายที่น่าตกใจ  ช่างเป็นช่องว่างระหว่างต้นกำเนิดในสไตล์คาบูกิและเรื่องของความอดอยากในหมู่บ้านบนภูเขา! หมู่บ้านแห่งนี้บังคับใช้ประเพณีการอุ้มผู้ที่มีอายุครบ 70 ปีขึ้นไปบนภูเขาและทิ้งพวกเขาไว้ที่นั่นเพื่อตายจากการเปิดเผย ดูหนัง hd ภาพยนตร์ในปี 1958 ของKeisuke Kinoshitaบอกเล่าเรื่องราวด้วยการประดิษฐ์อย่างพิถีพิถันโดยใช้ฉากที่ซับซ้อนโดยมีทางเดินข้างลำธารที่มีฟองอากาศภาพวาดเคลือบด้านสำหรับฉากหลังหมอกในตอนเย็นที่มีน้ำค้างและแสงที่ทำให้ฉากหลังเป็นสีดำในช่วงเวลาที่น่าทึ่งจากนั้นนำมา เพิ่มแสงที่สมจริงอีกครั้ง ภายนอกบางส่วนใช้ฉากหน้าสีดำและท้องฟ้าสีแดงเลือด คนอื่นใช้สีเทาและบลูส์ เช่นเดียวกับในโรงละครคาบุกิมีผู้บรรยายในชุดดำคอยบอกเราว่าเกิดอะไรขึ้นสิ่งประดิษฐ์นี้สนับสนุนเรื่องราวที่มีประจุทางอารมณ์ที่ยอดเยี่ยม Kinuyo Tanakaรับบทเป็น Orin หญิงม่ายวัย 70 ปีซึ่งการลาออกจากการเผชิญชะตากรรมดั้งเดิมของเธอนั้นตรงกันข้ามกับพฤติกรรมของเพื่อนบ้าน Mata (Seiji Miyaguchi) ที่ประท้วงอย่างรุนแรงต่อโชคชะตาของเขา ทัศนคติในครอบครัวของพวกเขาไม่เหมือนกัน; ในขณะที่ลูกชายของ Orin Tatsuhei ( Teiji Takahashi ) รักแม่ของเขาและไม่มีความปรารถนาที่จะอุ้มเธอขึ้นไปบนภูเขาครอบครัวของ Mata ได้ตัดอาหารของเขาไปแล้วและเขาก็เดินเตร่ไปในหมู่บ้านในฐานะคนเก็บขยะที่สิ้นหวัง โอรินเชิญเขาเข้าไปและยื่นชามข้าวให้เขาอย่างหิวกระหาย ตรงกันข้ามกับการลาออกของเธอและลูกชายของเธอไม่เต็มใจที่จะทำประโยคของเธอเคซาคิจิหลานชายที่ชั่วช้าของโอริน (ดันชิอิจิคาวะ) แทบรอไม่ไหวที่จะทำอะไรกับหญิงชราและเริ่มร้องเพลงล้อเลียนความจริงที่ว่าเธอยังคงอยู่ในวัย 70 ปี ฟันเดิมทั้งหมด 33 ซี่ของเธอ สิ่งนี้ถูกนำมาใช้โดยชาวบ้านที่ปรากฏตัวขึ้นในการขับร้องพยาบาทเพลงของพวกเขาบ่งบอกว่าเธอยังคงกัดฟันเพราะจัดการกับปีศาจ ด้วยความกระตือรือร้นที่จะมีคุณสมบัติสำหรับการลงโทษของเธอ Orin กัดลงบนก้อนหินอย่างแรงและเมื่อพวกเขาเห็นเธออีกครั้งปากของเธอก็เผยให้เห็นตอเลือด หนังใหม่มาสเตอร์2017 ภาพที่รุนแรงนี้แตกต่างกับวิธีที่ภาพยนตร์มีโครงสร้างเกี่ยวกับเพลงและการเต้นรำ แม้ว่าจะนำเสนอในรูปแบบคาบูกิ แต่ก็ไม่ได้มีพื้นฐานมาจากการเล่นคาบูกิที่แท้จริง แต่มาจากนวนิยาย ฉันเชื่อว่าคิโนชิตะถูกต้องในการนำเสนอเรื่องราวของเขาในรูปแบบที่มีสไตล์นี้ รูปแบบของเขาช่วยให้มันกลายเป็นนิทานมากกว่าเรื่องเล่าและทำให้ทนได้มากขึ้น ฉากและฉากหลังของเขาสะท้อนให้เห็นว่าเขาเปลี่ยนฤดูกาลด้วยความสวยงามเขียวชอุ่ม: ฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนใบไม้สีแดงของฤดูใบไม้ร่วงจากนั้นฤดูหนาวจะมีหิมะตกบนเนินเขานารายามะ บนยอดเขานกแบล็กเบิร์ดเกาะอยู่บนหน้าผาที่เต็มไปด้วยหิมะขณะที่กล้องใช้การเคลื่อนไหวด้านข้างเพื่อกวาดไปทั่วภูมิประเทศที่รกร้างว่างเปล่า ในที่สุดก็ฝากแม่ไว้ในที่ว่างบนภูเขาทัตสึเฮอิทักทายหิมะด้วยความโล่งใจ: เธอจะแข็งตัวเร็วขึ้น เขาสามารถร้องเพลงนี้ได้เฉพาะกับตัวเองเพราะการเดินทางขึ้นไปบนภูเขามีสามสิ่งที่เข้มงวด: (1) คุณต้องไม่พูดหลังจากเริ่มนารายามะ; (2) ต้องแน่ใจว่าไม่มีใครเห็นคุณจากไปในตอนเช้า (3) อย่ามองย้อนกลับไป การยึดมั่นของเขาตรงข้ามกับการผจญภัยของมาตาเพื่อนบ้านผู้หวาดกลัวซึ่งปรากฏตัวไม่นานหลังจากถูกมัดศีรษะและเท้าลากลูกชายของเขาประท้วง (“อย่าทำแบบนี้!”)ความดีของอรอินทร์และการลาออกเป็นศูนย์กลางของเรื่อง สังเกตเห็นการต้อนรับอย่างดีของเธอสำหรับทามะ (ยูโกะโมจิซึกิ) แม่ม่ายวัย…